Cez@ (şimdiye kadar 172 posta) | | TüKeNDiM ARTIK! ÇeK IPiMi ÖLeYiM...
Gücüm yok... Ey sevgili tükendim artık!
Çek ipimi öleyim...
Aşk Olur Adı
Sen!
Ey yalnızlığımın adı, sevdanın adresi, sonsuz ahı hasretimin.
Tükenmeyen hülyalarımın sahibi dil-i suzan.
Benim bitmeyen yanlızlığım, yanlızlığımın bitmeyen umutışığı.
Ruhumun sahibi, yüreğimin canyoldaşı dilruba.
Beni diyar diyar süren gurbet ellere, seyyah edip gezdiren,
hasretini çektiren ölümüne... Sonsuz acılara gark edip
kanlı yaşlar döktüren gözlerimden...
Gözlerindeki aşka mahkum kılan ve azat
etmeyen bir ömür...
Çıkıp gitme zamanı şimdi yine ey yar, uzaklar düşünce
bir kez yüreğe, sen düşünce hayale, ruhumu zaptetmek
mümkün müdür?...
Ki, gittiğim her yerde senden izler ararım, hiç bir yerde olmadığını bile bile. Olmadık zamanlarda aklıma
düşersin, yaralanırım...
Dilimin ucuna her geldiğinde dilimi ısırırım,
seni sevdiğimi
haykırmamak için. Seni sevdiğimi yalnız sana
söylemek için bir gün kavuştuğumda.
Ne varki her yaklaştıkça uzaklaşıyorsun
Ama artık anlıyorumki sana kavuşmak sonsuz bir hayal,
yine de sevdamı yükleyip yüreğime, seni bulmak,
sana söylemek
için sevdiğimi. her sabah düşerim yollara yeniden...
Şimdi her seher çıkıp dağlara ismini haykırırım
yankılı kayalara...
İlan-ı aşk ederim, dinlemeselerde beni! Duymasalarda!
"Ey dağlar, ey nehirler, ey rüzgar, ey bulutlar, ey insanlar
duyduk- duymadık demeyin, ben onu seviyorum," derim...
Sensiz hayat yok benim için, yaşam yok.
Söz vermiştim sevdama,
yaşarsam aşk için yaşarım yalnız, aşkım için...
Ölürsem aşk için...
"Gönül her zaman gelmeyeni beklermiş" derler,
sevdası saklı
duran sevgiliyi. Gelmese de bir ömür yine
beklenirmiş o sevgili.
Sen benim bir ömür hasretini çektiğimsin,
beklediğimsin ey yar. Bütün boşluklarını seninle
doldurdum
ömrümün& Yazdığım bütün şiirlerde, s
öylediğim bütün
şarkılarda sen vardın yüreğimde.
Aşka dair ettiğim bütün
yeminlerde sen vardın yanımda.
Gelmesende bekleyeceğim...
Düşlerim dağınık şimdi, kara bulutlar kümelenip
durur usuma,
acılar çöreklenip yüreğime, yerden yere vurur beni
olmadık zamanlarda.
Ben seni sevdiğimden beri, ilmek
ilmek hasret dokur
ömrümün gergefine zaman...
Seni ne zaman özleyip ağlasam
güzelleşir yeryüzü, güzelleşir gökyüzü, ışık dolar
gözlerime...
Sevgiyi damıtır en derin yerinden gözlerim...
Aşk olur adı...
Ey yar yıldızım yitikse şimdi, doğmuyorsa ve ışımıyorsa
gecelerime ay. Beni terkedip başka ufuklarda parlıyorsa,
almıyorsa beni kucağına bir vefalı dost gibi ve gelmiyorsa
beklediğim sabah. Özlediğimde yanımda yoksan eğer,
uzaklar acımasızca vuruyorsa.
Ben yine de hep seni düşlerim ışıl ışıl, s
eni özlerim zifiri gecelerde de olsa...
Şimdi her gece bir tren kalkıyorsa gönlümün istasyonundan
sana doğru, elim kalkmıyorsa ve sallayamıyorsam verdiğin
mendili ardından. Gözyaşlarım ateş olup düşüyorsa ve
hüzün olup yakıyorsa düştüğü yeri sebep sensin.
Meğer ki aşk imiş beni bağlayan hayata bu güne kadar.
Her soluk aldığımda sevdayı hissettiğim içinmiş, sevdayı
yüreğimde ölümüne taşıdığım içinmiş ki yaşamışım...
Ve savunmşum yaralı kalbimi, hicranlar içinde de olsa,
savunmuşum gözyaşımı kimseye aldırmadan.
Bilki, tomurcuklar açmadan kuruyorsa dalımda, her
bahar bir tek kan gülleri açıyorsa gülşende, ey aşk,
ey sevdiğim sensin sebep...
Şimdi ölüme hüküm giyiyorsam her yargılandığım yerde,
hüznün acılı ırmaklarında kalıyorsa hayallerim ve sonunda
kırılıyorsa kalem. Bil ki sebep sensin ey aşk, ey sevgili.
Ben sefilliği, garipliği, çölü, kimsesizliği, sahrayı, sahrada
derviş olmayı, aşka mahkum olmayı senin için seçmişim ey yar...
İstersen sev beni! istersen kır! Acıt, ez, öğüt, paramparça et.
Gücüm yok tükendim ey yar! Çek ipimi...
Söyle, ne desem son sözüm sorulup, zülfün boynuma
dolandığında, Söyle ne etsem, nereye gitsem...
Ah! etsem, delinir mi kara bağrım? Yaralı geyikleri
kurtulur mu canevimin?
Söyle, son sözüm sorulduğunda, tutar mı elimi aşk?
Toplar mı yerlere savrulan hayallerimi?
Yaşatır mı anılarda?
Gücüm yok... Ey sevgili tükendim artık!
Çek ipimi öleyim... |